tętnicze nadciśnienie płucne

Tętnice płucne to bardzo istotne dla funkcjonowania naszego organizmu naczynia krwionośne. Dostarczają one krew z prawej komory serca do innych tętnic i naczyń włosowatych w płucach. Tam następuje wymiana gazowa, a natleniona krew płynie dalej do serca, skąd potem jest dostarczana do wszystkich organów ciała. Aby ten mechanizm mógł sprawnie działać, ważne jest utrzymanie prawidłowego ciśnienia w tętnicach płucnych – wynosi ono średnio 12-16 mm Hg. Niestety, w wyniku różnych nieprawidłowości w obrębie naczyń krwionośnych, ciśnienie w naczyniach może znacznie wzrosnąć. Tętnicze nadciśnienie płucne to choroba rzadka, ale bardzo groźna dla życia.

Na tętnicze nadciśnienie płucne (PAH) choruje około 15-25 osób na milion. Rzadkość tej choroby sprawia, że osoby z nią się borykające często spotykają się z niezrozumieniem, nawet wśród lekarzy. Głównym objawem schorzenia są trudności z oddychaniem, szczególnie przy wysiłku. Często jest mylone z nerwicą lub brane za złą kondycję. Jednak PAH to choroba bardzo niebezpieczna, a nieleczona może prowadzić nawet do śmierci. Dlatego jej symptomów nie należy lekceważyć.

Tętnicze nadciśnienie płucne – objawy

Im szybciej lekarz rozpozna u pacjenta tętnicze nadciśnienie płucne, tym lepsze są rokowania dla chorego. Jej rozpoznanie może być jednak trudne. Pierwszym objawem PAH jest zmęczenie i zadyszka po wysiłku. Choremu wydaje się, że nie umie zaczerpnąć wystarczająco dużo powietrza. Wraz z rozwojem choroby pojawiają się kolejne symptomy, takie jak zawroty głowy, kaszel, omdlenia i ból w klatce piersiowej. Osoba cierpiąca na nadciśnienie czuje się stale zmęczona i ma nieregularny puls. Występują u niej też obrzęki nóg, a w skrajnych przypadkach – plucie krwią i wodobrzusze. Objawy te mogą przypominać inne schorzenia, takie jak astma, zapalenie płuc czy oskrzeli lub choroba wieńcowa. Niestety, lekarze po wykluczeniu tych chorób często zaczynają podejrzewać u chorych hipochondrię lub nerwicę. W takim przypadku warto samemu zapytać o tętnicze nadciśnienie płuc.

Przyczyny tętniczego nadciśnienie płuc         

U osób z tętniczym nadciśnieniem płuc można zaobserwować podwyższone ciśnienie w krążeniu płucnym. Jest ono wynikiem zwężania się tętniczek płucnych, których zadaniem jest prowadzenie krwi z serca do płuc. Krew ma trudności z przepływem, więc serce musi pracować intensywniej, by ją przepompować. Jego prawa komora jest wtedy przeciążona, co prowadzi do jej przerostu i niewydolności serca. O nadciśnieniu płucnym mówimy, gdy średnie ciśnienie krwi w spoczynku osiąga lub przekracza wartość 25 mmHg. Niestety, bezpośrednia przyczyna choroby nie jest poznana. Nierzadko jest związana ze schorzeniami wątroby i tkanki łącznej, a także z zakażeniem wirusem HIV. PAH może być także dziedziczne – często zauważa się, że ta niebezpieczna dolegliwość pojawia się w obrębie jednej rodziny. Lekarze wyróżniają też idiopatyczny typ tej choroby, gdy nie da się określić oczywistej przyczyny jej rozwoju.

Tętnicze nadciśnienie płucne

objawy nadciśnienia płucnego

Jeszcze do niedawna tętnicze nadciśnienie płucne było wyrokiem. Choć choroba dotykała młodych ludzi, nie mogli oni liczyć na więcej niż 3 lata życia. Leczenie polegało na tlenoterapii oraz stosowaniu leków przeciwzakrzepowych, rozszerzających naczynia krwionośne i zmniejszających szybkość pracy serca. Środki te jedynie łagodziły objawy PAH, ale nie leczyły bezpośredniej przyczyny. Na szczęście medycyna poszła do przodu i na rynku pojawiły się nowe preparaty. Są to trzy grupy leków nowej generacji, które poprawiają działanie śródbłonka tętnicy płucnej. Pomagają one w rozszerzeniu naczyń krwionośnych i ograniczają wzrost ich mięśni. Po 3 miesiącach zażywania te nowe środki zmniejszają one ryzyko śmierci o 40%. Dopiero, gdy farmakoterapia nie daje żadnych efektów, rozważa się operacyjny przeszczep płuc lub serca.

Życie z tętniczym nadciśnieniem płucnym

Chorzy na tętnicze nadciśnienie płucne nie powinni rezygnować z aktywnego życia, jednak muszą wprowadzić pewne ograniczenia. Ważne jest dla nich odpowiednie spożywanie posiłków – jedzenie powoli, trzy razy dziennie i wybieranie pokarmów o niskiej zawartości soli. W ciągu dnia zawsze powinni znaleźć czas na odpoczynek. Osoby cierpiące na PAH nie mogą palić tytoniu, pić alkoholu, spożywać śmieciowego jedzenia ani przebywać na dużych wysokościach. Niestety, kobiety z tym schorzeniem nie powinny zachodzić w ciążę, ponieważ ich serce mogłoby nie wytrzymać takiego obciążenia. Także noszenie ze sobą potrzebnych leków oraz przygotowanie numerów lekarzy może okazać się pomocne w nagłych przypadkach. Wczesne rozpoznanie choroby jest bardzo istotne. Warto więc zgłosić się do lekarza, jeżeli zauważamy u siebie któryś z wymienionych objawów.

Karolina Solga