Zaczyna się niewinnie – pogarszająca się pamięć, problemy z koncentracją, wreszcie zupełna zmiana zachowania, charakteru i dezorientacja. Demencja może rozwijać się latami albo zaatakować bardzo szybko. Co robić, gdy bliska osoba nagle utraci kontakt z rzeczywistością?
Demencja – choroba starości
Demencja starcza nie jest naturalnym efektem starzenia się i nie przytrafia się wszystkim. To choroba na tle psychicznym, bardzo podobna do choroby Alzheimera. Może zaatakować każdego, nawet ludzi młodych, choć najczęściej dotyka osoby w podeszłym wieku.
Chory na demencję (inaczej otępienie) wymaga bardzo szczegółowej i troskliwej opieki, ponieważ sam nie jest sobie w stanie pomóc, a czasami może być wręcz niebezpieczny dla siebie i otoczenia.
Nie lekceważ słabej pamięci
Pierwszym objawem demencji starczej jest stopniowe pogarszanie się pamięci. Początkowo to tylko drobne zapominanie bieżących spraw, następnie chory nie może przypomnieć sobie pewnych wydarzeń, a w konsekwencji przestaje pamiętać co dzieje się tu i teraz. Zaczynają za to powracać obrazy i postacie z przeszłości.
Innym objawem jest stopniowe rozkojarzenie, apatia, odizolowanie się od ludzi, gubienie lub gromadzenie przedmiotów.