Dziecko często staje się świadkiem kłótni między rodzicami, którzy sprzeczają się o metody wychowawcze. Konflikty, które toczą się na oczach młodego człowieka, pozbawiają go poczucia bezpieczeństwa. Nastolatek bardzo go potrzebuje, ponieważ w jego mózgu nieustannie powstają nowe połączenia neuronalne, a istniejące ulegają reorganizacji. Niestety, często zdarza się, że rodzice wprowadzają do jego życia chaos i dezinformację. Młody człowiek nie wie, czego może się po nich spodziewać. Chciałby poznać jasne reguły i funkcjonować w zakresie wypracowanych zasad. Porozumienie rodziców ws. metod wychowawczych jest bardzo ważne. Kiedy pomóc może mediacja?
Różne metody wychowawcze jako przyczyna konfliktów w związku
Metody wychowawcze często rodzą ogromne emocje w związku. Zdarza się, że przyjęte strategie dość mocno różnią się między sobą. Trudno o jednomyślność, ponieważ pochodzimy z odmiennych środowisk. Każda rodzina posiada własny niepisany kodeks. Dla mamy może być oczywiste, że nie wyjeżdża się z chłopakiem pod namiot. Ojciec z kolei widzi to zupełnie inaczej. Różnice poglądów nierzadko stają się zarzewiem kłótni, którą obserwują nastolatki.
Kłótnie o metody wychowawcze – dlaczego są pełne emocji?
Rodzice często nie wiedzą, jakie metody wychowawcze okażą się najbardziej skuteczne. Widzą błędy popełnione przez własną mamę i tatę, chcą im przeciwdziałać. Ponadto zależy im na tym, aby dziecko osiągnęło sukces i odnalazło szczęście w życiu. Boją się wszystkiego, co mogłoby obrócić wniwecz przyjęty plan. Nie chcą, aby nastolatki umawiały się na randki, bo trudno im przewidzieć konsekwencje pierwszej miłości. Odczuwają lęk przed nieplanowaną ciążą, oczyma wyobraźni widzą trudności z ukończeniem szkoły i dostaniem się na dobre studia. Kłótnie o metody wychowawcze są przepełnione emocjami, ponieważ każdy rodzic chce dobrze, tylko inaczej postrzega tę samą sytuację.
Presja społeczna a wychowywanie dziecka
Opiekunowie często odczuwają silną presję. Nie chcą popełnić żadnego błędu, przeoczyć ważnych kwestii. Zdają sobie sprawę z konsekwencji zaniedbań. Spoczywa na nich ogromna presja, aby dobrze przygotować młodego człowieka do życia. Niektórzy boją się, że jeśli nie przypilnują syna czy córki, to stanie się coś niedobrego. Społeczeństwo ich za to osądzi.
Dlaczego porozumienie rodziców ws. metod wychowawczych jest ważne?
Porozumienie rodziców ws. metod wychowawczych jest bardzo ważne. Rzadko jednak udaje się je osiągnąć bez prowadzenia sporu. Pochodzimy z różnych środowisk, posiadamy odmienne doświadczenia. Wszystko to rzutuje na sposób postrzegania danego zagadnienia. Zdarzają się sytuacje, w których z partnerem spoglądamy w ten sam sposób na kwestie wychowawcze. Utwierdza nas to w przekonaniu, że myślimy prawidłowo, skoro druga strona podziela naszą opinię. To jednak rzadkość i warto to sobie uświadomić.
Pozorne porozumienie rodziców – dlaczego jest szkodliwe?
Niekiedy występuje pozorne porozumienie rodziców ws. metod wychowawczych. Wydaje się, że wszystko jest w porządku. On i ona zgadzają się zapisać dziecko do szkoły sportowej. W rzeczywistości jedna ze stron ustępuje drugiej. Wychodzi z założenia, że w tej sprawie nie warto się kłócić. Niekiedy ustępstwo wynika z przyjęcia założenia, że jeśli odpuszczę kwestię szkoły, to podejmę decyzję w innej ważnej sprawie. Partner zrewanżuje mi się tym samym. Niektórzy ludzie wykazują skłonność do odpuszczania pewnych spraw, bo nie lubią konfliktów. Postępują wbrew sobie, co rodzi w nich frustrację.
Jak nastolatki wyczuwają brak porozumienia między rodzicami?
Pozorne porozumienie rodziców ws. metod wychowawczych świetnie wyczuwają nastolatki. One doskonale wiedzą, którą ze stron łatwiej przekonać do swoich racji i robią to. Np. zdają sobie sprawę, że mama zrozumie chęć wyjazdu z chłopakiem na wakacje, dlatego to z nią poruszają tę kwestię, używając odpowiednich argumentów. Liczą na to, że się wyłamie i przekona ojca.
Jak budować w dziecku poczucie bezpieczeństwa emocjonalnego?
Kłótnie przy dziecku nie są dobrym rozwiązaniem. Nie oznacza to, że rodzice mają udawać fałszywe porozumienie i tworzyć pozory. Powinni podzielić się z młodym człowiekiem prawdą, np. mówiąc, że muszą przedyskutować tę sprawę i dopiero później powrócą do niego z decyzją. Tworzy to atmosferę opartą na poczuciu bezpieczeństwa. Jednocześnie postawa rodziców stanowi cenną lekcję dla nastolatka. Pokazuje mu, że można pięknie różnić się między sobą, a mimo to kroczyć razem przez życie. Odmienne stanowiska wymagają konfrontacji, jednak ta powinna przebiegać w atmosferze pełnej szacunku. Komunikacja oparta na asertywności odgrywa ważną rolę w życiu każdego człowieka. Warto zademonstrować nastolatkowi, na czym polega w praktyce.
Dlaczego trudno wypracować kompromis?
Porozumienie rodziców ws. metod wychowawczych często staje się trudne do wypracowania. Żadna ze stron nie chce ustąpić. Każda odczuwa obawę, że jeśli zgodzi się na propozycję partnera, to przegra i skapituluje. W przyszłości nie będzie mieć nic do powiedzenia.
Kiedy pomóc może mediacja?
Mediacja kojarzy się z procesem rozwodowym i szukaniem porozumienia ws. podziału opieki nad dziećmi. Warto podkreślić, że jest to forma pomocy skierowana do każdej pary. Rodzice, którzy nie potrafią się porozumieć ws. metod wychowawczych, mogą z niej skorzystać. Mediator tworzy bezpieczną atmosferę, która służy wymianie poglądów. Stara się dotrzeć do sedna problemu i wspomóc parę w wypracowaniu porozumienia. Pokazuje narrację obu stron, sprawia, że każda zostaje wysłuchana. Dzieli się ze swoimi klientami sposobami skutecznej komunikacji wolnej od agresji. Ludzie, którzy korzystają z mediacji, często odruchowo rozważniej formułują zdania, ponieważ czują się obserwowani. Sprzyja to koncentracji na problemie.
Jakich problemów nie rozwiązuje mediacja?
Choć mediacja służy rozwiązaniu wielu sporów, pokazuje, jak ze sobą rozmawiać, aby się usłyszeć, to nie zawsze zdaje egzamin. Nie sprawdzi się wówczas, gdy różnice mają głębsze podłoże. Np. wynikają z odmiennych typów osobowości. Jeśli jeden z partnerów ceni sobie spontaniczność, a drugi planowanie, to trudno im wypracować wspólne stanowisko w kwestiach wychowawczych. Rodzic, który lubi płynąć z prądem, będzie bardziej otwarty na propozycje dziecka. Ten, który ceni sobie analizę, woli wszystko przemyśleć, zanim udzieli mu odpowiedzi.