Pierwszą operację plastyczną, korektę nosa, przeprowadzono w Indiach w 1797 roku. Od tamtej pory wiele się zmieniło. Pierwszym chirurgiem-plastykiem była kobieta, Suzanne Noel.

Również implanty piersi mają za sobą długą historię. Kobiety marzyły o pięknym biuście od zawsze. Za ojca chirurgii plastycznej jest uznawany Vincenz Czerny – to on jako pierwszy przeprowadził zabieg powiększenia piersi. Użył do tego celu tkanki tłuszczowej pobranej z ludzkiego organizmu (1895 r.). (Champaneria i in. 2012) W XIX wieku próbowano też bardziej karkołomnych zabiegów: poprawiania wyglądu piersi dzięki wstrzykiwaniu parafiny czy wszczepiania syntetycznego kauczuku (dokładnie takiego, jaki znajduje się… w oponach rowerowych!) Próbowano również tworzenia pierwszych staników push-up, czy po prostu – mechanicznego rozciągania piersi.

Jednak, dopiero lata 60. XX wieku przyniosły prawdziwy przełom w tym zakresie. Wówczas rozpoczęto prace nad wkładkami silikonowymi. Rok 1962 przyniósł pierwsze implanty, które moglibyśmy dziś nazwać prawdziwym prototypem powszechnie używanych. Odkrycia dokonał zespół lekarzy z Houston, którzy zaprezentowali światu pierwszą wkładkę żelową wypełnioną silikonem. Tym samym, rozpoczęła się pierwsza generacja implantów piersi (Grigg i in. 2000).

Implanty pierwszej generacji charakteryzowały się:

  • żelem silikonowym o lepkiej, spoistej konsystencji
  • niską wytrzymałością na pęknięcia
  • bardzo wysoką możliwością występowania Capsular Contracture – przykurczu torebki łącznotkankowej (tkanka zaciska się mocno wokół implantu, przez co dochodzi do zmiany wyglądu piersi) (The Mentor 2012).

Dalej, historia implantów potoczyła się już lawinowo:

  • 1965r. – pierwsze implanty solne wszczepione we Francji6
  • 1969r. – pierwsze implanty poliuretanowe. Te implanty były sprzedawane w latach 70 i 80 przez kilka firm na całym świecie, jednak pojawiły się podejrzenia, że poliuretan mógłby posiadać właściwości rakotwórcze i wycofano je z obiegu (Cranstone).

W latach 70. rozpoczęła się druga generacja implantów:

  • bardzo cienka powłoka elastomerowa
  • mniej lepki żel silikonowy
  • większa wytrzymałość na pęknięcia (The Mentor)
  • 1985r. – firma MENTOR® wraz z dr Hiltonem Beckerem, wprowadziła Expander, który służył jednocześnie, jako proteza piersi (rekonstrukcja jednoetapowa). Był on stopniowo rozprężany przez wstrzykiwanie soli fizjologicznej w umieszczony pod skórą port. Expander jest używany do dziś.
  • 1987r. – pojawiły się nowe technologie produkcji tekstury implantów, w tym – Siltex® (technologia opatentowana przez firmę MENTOR®, charakteryzująca się tworzeniem chropowatej faktury powlekającej implant, po to, by szorstka powierzchnia implantu mogła odpowiednio reagować z włóknami kolagenu w organizmie człowieka – produkcja bez użycia kryształków cukru lub soli) (The Mentor).