Są pewne rzeczy, emocje, których nie potrafimy, albo nie chcemy opisać. Dzieci, jak małe odbiorniki, wyłapują te ukryte drgania, jednak są zbyt małe, by umieć o nich opowiedzieć. Chwytają wtedy za kredki. O czym mówią rysunki dziecka?
Dzieci chętnie rysują, gdyż nie tylko ćwiczą zdolności manualne, ale również dlatego, że dzięki rysunkom mogą opowiedzieć wszystko, co je dręczy, bawi, cieszy. Wystarczy proste polecenie: „narysuj mi…” i dziecko może spędzić długi czas kreśląc kreski na kartce papieru, opowiadając swoje historie.
Jak zacząć interpretację?
Wystarczy kartka papieru i komplet kredek. Potem poproś swoje dziecko, by narysowało sytuację, której dotyczą Twoje obawy. Może to być przedszkole, szkoła, przyjaciele. Psycholog zazwyczaj prosi o narysowanie rodziny, by zrozumieć lepiej sytuację domową dziecka.
Obserwuj, ale nie ingeruj w proces twórczy. Nie zadawaj dodatkowych pytań, bo mogą skłonić dziecko do rysowania tego, co Ty chcesz, a nie tego, co czuje. Pytania zostaw sobie na koniec, kiedy młody rysownik uzna, że jego dzieło jest skończone.
Rysunki analizuje się patrząc zarówno na treść i na sposób wykonania.