Na temat kryzysu współczesnej rodziny napisano już bardzo wiele artykułów. Niestety w życiu coraz częściej dochodzi do sytuacji, kiedy dziecko zostaje wychowywane tylko przez jedne z rodziców. Opiekun który samotnie zajmuje się dzieckiem powinien zadbać o to, aby ta trudna sytuacja nie wpłynęła zbyt negatywnie na psychiczny rozwój dziecka. Niekorzystny stan rzeczy należy zaakceptować oraz przygotować do niego zarówno samego siebie, jak i naszą pociechę.
ażdy zdaje sobie sprawę, że życie w rodzinie niepełnej jest dla dziecka mniej korzystne niż wychowywanie się w towarzystwie dwójki rodziców. Najczęściej dochodzi do sytuacji, kiedy to matki zajmują się opieką nad dzieckiem w pojedynkę, ostatnio jednak coraz częściej się zdarza że ojciec jest samotnym rodzicem. Samodzielne sprawowanie opieki to nie zawsze świadomy wybór związany z rozwodem lub separacją. Bywa, że to sytuacje losowe (choroba lub śmierć) decydują o tym że dziecko traci drugiego opiekuna, a my naszego partnera.
Samotne rodzicielstwo może być ciężkim doświadczeniem życiowym zarówno dla malucha jak i dla opiekuna. Rodzic który samotnie wychowuje dziecko musi sam zmagać się z problemami dnia codziennego takimi jak: zdrowotne kłopoty dziecka, pomoc w lekcjach, problemy wychowawcze.
Badania naukowe potwierdzają, iż dzieci które są wychowywane tylko przez mamę mogą mieć problemy w dorosłym życiu w związku z brakiem męskiego wzorca w okresie dorastania. Problemy te mogą objawiać się małym poczuciem własnej wartości oraz problemami w nawiązywaniu stosunków międzyludzkich. W przypadku chłopców wychowywanych tylko przez mamy częściej dochodzi do sytuacji, gdy dziecko jest bardziej agresywne i nadpobudliwe niż jego rówieśnicy. Natomiast jeśli dziecko wychowywane jest tylko przez ojca to może mieć ono problemy natury emocjonalnej.
Często rodzice mają duże obawy czy i w jaki sposób rozmawiać ze swoim dzieckiem, jedno jest pewne należy bardzo dużo rozmawiać. Wszystkie lęki dziecka należy systematycznie rozwiewać podczas częstych rozmów pełnych miłości i zrozumienia. Warto jest nie oszukiwać dziecka i opowiadać mu o wszystkich nowych związkach i relacjach z kolejnymi partnerami, jeśli takie się pojawią.
Często dochodzi do sytuacji, kiedy to właśnie rodzic samotnie wychowujący dziecko okazuje się być bardziej zdyscyplinowany i zorganizowanym podczas pełnienia domowych obowiązków. Samotni opiekunowie często maja lepszy kontakt ze swoim dziećmi, są im naprawdę bliscy, starają się jak najlepiej spędzić czas jaki mogą poświęcić swojemu maluchowi.
Należy pamiętać, iż najważniejszą kwestią w wychowaniu dziecka jest zapewnienie mu w miarę możliwości jak największych pokładów wsparcia i miłości. Niesprawiedliwe jest stwierdzenie że zawsze dziecko wychowujące się w pełnej rodzinie jest bardziej kochane niż dziecko wychowywane przez jednego z rodziców . Warto pamiętać iż samotny rodzic nie oznacza ani mniej zaradny, ani gorszy. Może więc powinno się mówić samodzielny, a nie samotny? Co Wy myślicie na ten temat?