Emocje niejedno mają imię, jedne chętnie do siebie dopuszczamy, gdyż postrzegamy je jako pozytywne. Te trudne zdarza nam się tłumić, gdyż obawiamy się tego, co mogłoby nastąpić, gdybyśmy przyznali sobie prawo do ich przeżywania. Wielu rodziców nie radzi sobie z własnymi emocjami. Ma też ogromny problem, aby zrozumieć te, które targają ich dziećmi. Jak reagować na histerię dziecka?
Spis treści:
- Histeria dziecka, czyli wyzwanie dla rodzica
- Co kryje się za dziecięcą histerią?
- Trudne emocje dziecka – jak je zrozumieć?
- Jak reagować na histerię dziecka?
- Stoicki spokój rodzica jako odpowiedź na dziecięcy atak furii
- Najczęstsze przyczyny dziecięcej histerii
Histeria dziecka, czyli wyzwanie dla rodzica
Histeria dziecka bywa bardzo trudna dla jego otoczenia. Młody człowiek czasem kładzie się na podłodze i zaczyna przerażająco krzyczeć. Zdarza się, iż do tego zachowania dochodzi furia. Dziecko zaczyna rzucać różnymi przedmiotami, które akurat trafiły do jego ręki. Rodzic często czuje się bezradny w starciu z zachowaniem swojej pociechy. Zupełnie go nie rozumie i nie wie, jak zareagować.
Co kryje się za dziecięcą histerią?
Histeria dziecka często świadczy o trudnych emocjach, jakie przeżywa. Młody człowiek może w ten sposób wyrażać złość, czyli brak zgody na określone okoliczności. Dzika furia połączona z rzucaniem zabawkami może ten stanowić odpowiedź na niezaspokojoną potrzebę uwagi. Dzięki histerii młody człowiek zostaje zauważony przez otoczenie, w tym swoich rodziców.
Trudne emocje dziecka – jak je zrozumieć?
Choć spazmatyczny płacz dziecka połączony z uderzaniem rękami o podłogę może wydawać się przerażającym doświadczeniem, to trzeba się z nim pogodzić. Oczywiście, trudno przyjąć taką postawę ze spokojem, bo trudne emocje dziecka udzielają się również jego rodzicom. Jednak to najlepsze wyjście w tej niełatwej sytuacji.
Jak reagować na histerię dziecka?
Zdarza się, że histeria dziecka ma na celu zmuszenie rodziców do zmiany stanowiska. Np. młody człowiek chciał iść do kolegi, a rodzice zabrali go do babci. Buntuje się przeciwko temu w dość gwałtowny i widowiskowy sposób. To często sprawdzian, który pokazuje, jak daleko można się posunąć, aby osiągnąć upragniony cel. Niektórzy rodzice reagują adekwatnie do oczekiwań młodego człowieka, czyli zgadzają się na to, czego chce, by zyskać spokój. To jednak otwiera drogę do dalszych histerii.
Stoicki spokój rodzica jako odpowiedź na dziecięcy atak furii
Jak reagować na histerię dziecka? Niewątpliwie należy zachować spokój. Rodzic powinien udawać, że nie widzi tego, co robi młody człowiek. Może zareagować tylko wtedy, gdy jego zachowanie stwarza zagrożenie dla dziecka lub otoczenia. Taka postawa pokazuje dziecku, że popadanie w histerię nie jest najlepszym rozwiązaniem, gdyż nie przynosi oczekiwanych rezultatów.
Najczęstsze przyczyny dziecięcej histerii
Dziecięca histeria stanowi wyraz frustracji i trudnych emocji. Warto przyjrzeć się, co za nimi stoi. Czasem dziecko może w ten sposób demonstrować swoje zmęczenie lub przebodźcowanie. Np. maluchy, które od kilku godzin towarzyszą rodzicom podczas zakupów w galerii handlowej, chcą z niej wyjść, dlatego zachowują się w ten sposób. Dziecięca furia może też wskazywać na brak dostatecznej uwagi ze strony rodziców. Współczesny świat pełny jest obowiązków. Rodzice nie zawsze znajdują chwilę, aby pokłonić się nad potrzebami swojej pociechy. Należy to zmienić, aby poprawić jej kondycję psychoemocjonalną.