Psychologia
Kobieca depresja
Kobiety znacznie cześciej zapadają na depresję, niż mężczyźni, o wiele trudniej im się z niej wyleczyć. Czym jest depresja, co może ją spowodować i w jaki sposób z nią walczyć?
Kobiety znacznie częściej zapadają na depresję, niż mężczyźni, o wiele trudniej im się z niej wyleczyć. Czym jest depresja, co może ją spowodować i w jaki sposób z nią walczyć?
Szczyt zachorowań na depresję jest w okolicy 30 r.ż., później – w okolicy 60 r.ż. Oba okresy silnie łączą się z pewnym podsumowaniem dotychczasowego życia, jednak choroba ta może rozwinąć się w każdym wieku.
Każdy z nas przynajmniej raz w życiu przeżył epizod depresyjny, gdyż choroba ta często jest związana z sytuacją, w jakiej się znajdujemy. Kazde nieszczęście, które nas dotyka, może wywołać depresję. Najczęściej przygnębienie mija samoistnie po jakimś czasie. Gorzej, jeśli obniżenie nastroju często wraca, albo utrzymuje się przez dłuższy niż 2 tygodnie czas – wtedy możemy mówić o depresji.
Objawy depresji
Osoba z depresją nie tyle jest smutna, co nic ją nie cieszy. Nie widzi sensu w podejmowaniu czynności, które sprawiały jej przyjemność. Jest obojętna i wycofana. Moze bardzo schudnąć lub przybrać na wadze w ciagu miesiąca. Chory jest przekonany, że nic mu się nie udaje, że jest bezwartościowy, ma poczucie winy.
Wydaje się ciągle być nieobecny – często nie słyszy, że do niego mówimy, nie śmieje się z wszystkimi, sprawia wrażenie zagubionego, jest zapominalski i rozkojarzony. Trudno mu się skoncentrować, jest zmęczony, ospały.
Jeśli ten stan utrzymuje się bez zmian przed dłużej niż dwa tygodnie, dobrze jest opowiedzieć o tym lekarzowi, szczególnie, jeśli objawom towarzyszy silny lęk, niepokój, którego przyczyny chory nie potrafi podać.
Przyczyny depresji
Depresję wywołać może każde smutne wydarzenie, które dotyczy chorego. Co ciekawe, psychologowie twierdzą, że skłonność do popadania w depresję ma źródła w dzieciństwie, a dorosłe życie tylko ujawnia dawne konflikty wewnętrzne, brak wiary w siebie.
O ile depresja nie ma przyczyn biologicznych (na przykład w wyniku nieprawidłowości funkcjonowania mózgu), to właśnie tam należy szukać rozwiązania choroby.
Choroba może się również pojawić wtórnie, jako objaw innego zaburzenia, na przykład schizofrenii, zaburzeń odżywiania, chorób układu nerwowego (Parkinson, stwardnienie rozsiane), choroby tarczycy.
Szczególnym przypadkiem jest depresja wywołana odstawieniem substancji psychoaktywnych (narkotyków) lub niektórych leków (antykoncepcja doustna, ibuprofen).
Każda choroba ciała, która trwa długo i jest źródłem cierpienia, może potencjalnie stać się przyczyną depresji.
Leczenie
Środki chemiczne, podawane chorym, tylko likwidują objawy depresji, nie usuwają jej przyczyn. Aby w pełni się wyleczyć, należy podjąć psychoterapię. W przypadku ciężkiej depresji koneczna jest obserwacja szpitalna (w celu zapobiegania próbom samobójczym czy atakom paniki czy agresji).
Wizyta w szpitalu pozwala na dokładną diagnozę choroby. Lekarze mogą ustalić odpowiednie dawki leków i obserwować, jak pacjent na nie reaguje. Dodatkowo szpital oferuje możliwość terapii dziennych, które nauczą podstawowych technik relaksacyjnych, pobudzą zainteresowanie jakimś hobby, zapewnią komfort przebywania w grupie.
W bardzo skrajnych przypadkach stosuje się terapię elektrowstrząsową.
Leczenie przebiega długo, ale bardzo często przynosi pozytywne rezultaty. Depresja jest wyleczalna, a przed ewentualnymi nawrotami chronią wyuczone techniki radzenia sobie ze stresem, ćwiczenia podnoszące samoocenę i sprzyjające środowisko.
Więcej o objawach depresji przeczytasz w tym artykule.
« Aby rzucić palenie…
