Fiodor Dostojewski przyszedł na świat 11 listopada 1821 roku w Moskwie, a zmarł 9 lutego 1881 roku w Petersburgu. Badacze literatury uważają go za jednego z najbardziej wpływowych pisarzy literatury rosyjskiej i światowej.

Dostojewski uchodzi za mistrza realistycznej prozy psychologicznej, w swoich utworach dokonał szczegółowej analizy motywów, którymi kierują się główni bohaterowie. W jego powieściach dobro nieustannie toczy walkę ze wszechobecnym złem.

Krytyczna postawa Dostojewskiego

Pisarz krytykował postawę Zachodu, socjalizm oraz rewolucje, uważał, iż wspomniane czynniki wpływają negatywnie na moralność człowieka. Kapitalizm również nie spotkał się z akceptacją Dostojewskiego, autor „Braci Karamazow” dostrzegał w nim liczne zagrożenia. Ruchom socjalistycznym i rewolucyjnym zarzucał porzucenie wartości chrześcijańskich i religijnych. Dostojewski był zagorzałym przeciwnikiem ateizmu, uważał, że świat, w którym nie ma miejsca dla Boga, skłania się w kierunku zła.

„Bracia Karamazow” – opowieść o ojcobójstwie

„Bracia Karamazow” to ostatnia powieść Fiodora Dostojewskiego, nad którą pracował ponad dwa lata. Utwór został podzielony na kilka części i w tej postaci był publikowany w czasopiśmie „Russkij Wiestnik”. W grudniu 1880 roku powieść doczekała się oddzielnego wydania. Gdy Dostojewski rozpoczynał pracę nad „Braćmi Karamazow”, zakładał, iż opowieść o ojcobójcach będzie częścią „Żywota wielkiego grzesznika”, a historia Aloszy doczeka się kontynuacji. Pisarzowi jednak nie udało się zrealizować pierwotnych zamierzeń, ponieważ zmarł niedługo po publikacji „Braci Karamazow”. W związku z tym możemy tylko spekulować nt. dalszych losów bohaterów powieści.

W „Braciach Karamazow” poruszono niezwykle trudny temat ojcobójstwa. W zbrodnię są zamieszani wszyscy synowie głównego bohatera, jednak każdy z nich w innym stopniu. Dostojewski precyzyjnie nakreślił motywy, które kierowały braćmi. W powieściach tego rosyjskiego pisarza niezwykle istotną rolę odgrywa szczegółowa analiza psychologiczna. W „Braciach Karamazow” ukazano dylematy, z jakimi od zarania dziejów zmaga się ludzkość, takie jak istnienie wolnej woli, Boga, zła, miłości i ateizmu. Dostojewski wnika w meandry ludzkiej duszy i przedstawia namiętności, które rządzą naszym życiem.