Przyjęcie pseudonimu artystycznego
Siostry Gumm przez wiele lat przemierzały Stany Zjednoczone z przedstawieniami wodewilowymi. Podczas spektaklu w chicagowskim Oriental Theatre dziewczęta musiały zmierzyć się z salwami śmiechu, jakie wywołało ich nazwisko. Chcąc uniknąć podobnych sytuacji, siostry zmieniły nazwę grupy na „The Garland Sisters”. Z kolei Frances przyjęła pseudonim artystyczny Judy. Nowe imię zaczerpnęła z popularnej piosenki Hoagy`ego Camichaela.
Kontrakt z wytwórnią filmową
Rok 1935 okazał się przełomem w karierze Judy. Garland podpisała siedmioletni kontrakt z wytwórnią Metro-Goldwyn-Mayer. Firma stanęła przed ogromnym dylematem. 13-letnia artystka była za poważna do ról dziecięcych, jednocześnie nie osiągnęła dojrzałości, która umożliwiłaby jej wcielenie się w postać kobiety.
Uroda Judy źródłem kompleksów
Uroda Judy Garland nastręczała sporo trudności reżyserom. Dziewczyna była stosunkowo niska. Mierzyła zaledwie 151 cm. „Za sprawą aparycji przypominała dziewczynę z sąsiedztwa*. Garland znacząco odbiegała od przyjętych kanonów piękna. Uroda stała się dla Judy źródłem kompleksów i depresji.
Przez pierwsze lata pracy w wytwórni Judy nosiła młodzieżowe sukienki i kostiumy. Jednocześnie nakładano jej wymienne nasadki na zęby i gumowe dyski zmieniające kształt nosa.
Musicalowy debiut
Pracowitość przyniosła wymierne rezultaty. Garland wystąpiła u boku Deanny Durbin w krótkometrażowym musicalu „W każdą niedzielę”. Głos Judy doskonale kontrastował z walorami wokalnymi Durbin. Garland mogła się poszczycić kontraltem.