Co sprawia, że nowa sąsiadka staje się dla nas atrakcyjną rozmówczynią, a inna nie wzbudza naszej sympatii? Dlaczego jedni przyciągają zainteresowanie swoją osobą, a drudzy mają problem z nawiązywaniem znajomości? Psychologia społeczna od lat stara się udzielić odpowiedzi na te pytania. Bada różne zależności i wyciąga z nich przydatne wnioski. Od czego zależy atrakcyjność interpersonalna? Jak budować udane życie towarzyskie i zjednywać sobie ludzi?
Jak atrakcyjność fizyczna zjednuje nam sympatię innych?
Początkowo kluczową rolę odgrywa atrakcyjność fizyczna. Przyciąga nas cudza powierzchowność, czyli to, co widzimy na pierwszy rzut oka. Ten element najłatwiej ocenić, gdy dysponujemy niewielką ilością danych. Ładnych ludzi chcemy bliżej poznać. Warto zaznaczyć, że dla każdego atrakcyjność fizyczna znaczy co innego. Wiele zależy od naszych wzorców, które wynieśliśmy z domu rodzinnego i późniejszego życia. Możemy jako atrakcyjne postrzegać osoby podobne do naszych rodziców czy przyjaciół. Pięknym ludziom często automatycznie przypisujemy wiele zalet. Działa tutaj efekt aureoli.
Od czego zależy atrakcyjność interpersonalna? Bliskość fizyczna
Psycholodzy zauważyli, że wykazuje ona duży związek z bliskością fizyczną. Chętnie nawiązujemy relacje z ludźmi, którzy żyją obok nas. Dotyczy to zarówno związków romantycznych, jak i przyjaźni. Gdy przebywamy z kimś na co dzień, zagadujemy do niego. Choć internet pozwala poznać ludzi z odległego zakątka świata, to raczej preferujemy tych łatwiej dostępnych. Działa tu efekt czystej ekspozycji. Mówi on, że im częściej obcujemy z daną osobą, piosenką czy potrawą, tym większe prawdopodobieństwo, że ją polubimy.
Atrakcyjność interpersonalna a podobieństwa
Sama atrakcyjność fizyczna i bliskość to za mało, bardzo często nie wystarcza, byśmy weszli z kimś w głębszą relację. Atrakcyjność interpersonalna w głównej mierze zależy od podobieństwa. Lubimy ludzi, którzy wyznają podobne wartości, mają podobne zainteresowania i spostrzeżenia dotyczące życia codziennego. Funkcjonujemy w swoich bańkach. Twórcy mediów społecznościowych wiedzą, że cenimy sobie podobieństwo. Jakiś czas temu wykazano, że serwują nam treści zgodne z naszym światopoglądem. Spędzamy dzięki temu więcej czasu w sieci, a oni zarabiają na reklamach. Z drugiej strony utrudnia to konfrontację z argumentami innych grup społecznych. Zamykamy się na nie, bo dzięki ludziom, z którymi mamy sporo cech wspólnych, potwierdzamy własne przekonania. Zachowujemy tym samym spójność “ja”.
Cechy komplementarne działają jak magnes
Czy istnieje magnetyczna siła, która przyciąga do siebie przeciwieństwa? Psycholodzy społeczni zauważyli, że nie lubimy ludzi, którzy mają odmienne poglądy polityczne, religijne itp. Z drugiej strony pociągają nas cechy komplementarne. Atrakcyjność interpersonalna może zależeć zatem od tego, jaki mamy deficyt. Jeśli nie najlepiej zarządzamy czasem, to pociągać będzie nas człowiek doskonale zorganizowany. Możemy się od niego sporo nauczyć, ale też wesprzeć na jego zdolnościach.
Na czym polega odwzajemnienie sympatii?
Odwzajemnienie sympatii to zasada, która rządzi relacjami międzyludzkimi. Jeśli słyszymy, że ktoś nas lubi, komuś się podobamy, ktoś nas chwali, to zaczynamy tę osobę postrzegać jako dużo bardziej atrakcyjną. Mówiąc krótko, lubimy tych, którzy lubią nas. Jedynie osoby o niskim poczuciu własnej wartości mogą powątpiewać w szczerość intencji swojego rozmówcy. W tym wypadku zachodzi efekt przeciwny. Im bardziej ktoś nam okazuje sympatię, tym szybciej uciekamy. W głębi duszy nie wierzymy bowiem, że można nas polubić/pokochać. Intencje drugiej osoby wydają się co najmniej podejrzane.