Często wyrzucamy same sobie błędy z przeszłości. Ciągle obwiniamy się o bycie złą matką, życie w toksycznym związku czy porażki zawodowe. Niestety, nie prowadzi to do niczego dobrego. W naszym artykule zdradzamy, dlaczego warto wybaczyć sobie.
Spis treści:
- Jak ograniczają nas błędy z przeszłości, gdy nadmiernie je rozpamiętujemy?
- Jak wyciągnąć wnioski z porażek?
- Dlaczego warto wybaczyć sobie?
- Dlaczego rozpamiętywanie błędów z przeszłości nie motywuje do rozwoju?
- Jak samowspółczucie wpływa na rozwój?
- Prośba o przebaczenie
Jak ograniczają nas błędy z przeszłości, gdy nadmiernie je rozpamiętujemy?
Błędy z przeszłości, jeśli są nadmiernie rozpamiętywane, stanowią czynnik ograniczający. Nie potrafimy pójść naprzód, rozpocząć nowego rozdziału w swoim życiu, zmienić go na lepsze. Nasze porażki stają się hamulcem rozwoju. Rozmyślanie o nich nie tylko nie poprawia naszej sytuacji zawodowej, ale też nie pozwala nawiązać lepszej relacji z własnym dzieckiem czy mężem. Za bardzo koncentrujemy się bowiem na tym, co było, a czego już nie zmienimy. Taka postawa nie posiada żadnych logicznych postaw, ponieważ nic nam nie daje.
Jak wyciągnąć wnioski z porażek?
To normalne, że każdy z nas ma na swoim koncie jakieś błędy z przeszłości. Klucz do sukcesu stanowi jednak odpowiednia postawa. Warto pokłonić się nad nimi, zastanowić, dlaczego postąpiliśmy tak, a nie inaczej. Wyciągnąć wnioski z życiowych porażek i rozpocząć lepsze życie, kierując się przy tym zdobytym doświadczeniem. Np. toksyczny partner ograniczał nas przez 3 lata związku. Źle się stało, że mu ufałyśmy i we wszystkim ulegałyśmy. Jednak teraz wiemy, że to zła droga. Musimy żyć dalej, aby w dalszym ciągu jego duch nie odbierał nam szansy na szczęście. W związku z tym, iż znamy już cechy toksycznego związku, będziemy mieć się na baczności przy poznawaniu nowych osób. Następnym razem nie ulegniemy tak łatwo urokowi faceta, lecz bliżej mu się przyjrzymy, nie angażując się w znajomość.
Dlaczego warto wybaczyć sobie?
Dlaczego warto wybaczyć sobie? Między innymi dlatego, że nikt nie jest idealny. Każdy popełnia błędy. Jeśli cokolwiek robimy, pracujemy, uczymy się, opiekujemy się dzieckiem, współtworzymy związek, to jesteśmy skazani na porażki. Jednak każda z nas czegoś nas uczy, pokazuje nam pewne deficyty, nad którymi powinniśmy pracować. Warto uświadomić sobie, że nie tylko ja mam za sobą toksyczny związek. Sławne aktorki, polityczki, a nawet feministki też kiedyś związały się z nieodpowiednim mężczyzną. Teraz jednak są ostrożniejsze. Wcześniej brakowało im wiedzy związanej z naturą człowieka. Nie miały pojęcia, na co zwracać uwagę i jak interpretować nietypowe zachowanie partnera. Teraz wiedzą, czym jest narcystyczne zaburzenie osobowości, syndrom DDA czy lęk przed bliskością. Drugi raz nie pozwolą się wkręcić w toksyczny związek.
Dlaczego rozpamiętywanie błędów z przeszłości nie motywuje do rozwoju?
Mogłoby się wydawać, że wytykanie błędów motywuje nas do pracy nad sobą. Z tego założenia wychodzi wiele Polek, dlatego namiętnie uprawia samobiczowanie. Tymczasem ono nie prowadzi do niczego dobrego. Nie poprawia naszego życia, nie sprzyja też poprawie relacji z bliskimi, których zaniedbaliśmy. Cały czas bowiem skupiamy się nad tym, co mogliśmy zrobić inaczej, zamiast zacząć okazywać zainteresowanie naszym bliskim w czasie rzeczywistym. Przeszłości nie zmienimy. Możemy jednak aktywnie kreować teraźniejszość i przyszłość.
Jak samowspółczucie wpływa na rozwój?
Dlaczego warto wybaczyć sobie? Okazuje się, że samowspółczucie stanowi znacznie lepszą drogę rozwoju. Nie chodzi o użalanie się nad sobą, lecz bycie dla siebie prawdziwym przyjacielem. Np. wiem, że popełniłam błąd, żałuję tego, ale teraz będę uważna. Zacznę więcej odpoczywać, aby w pracy móc się w pełni skupić na wykonywanych zadaniach. Ostatnio chodziłam rozkojarzona, bo zbyt wiele obowiązków spadło na moją głowę. Brałam nadgodziny, jednak to osłabiało moją uważność.
Prośba o przebaczenie
Pamiętajmy o tym, że jeśli skrzywdziliśmy innych ludzi, to o wybaczenie możemy ich poprosić. Nie ma w tym nic złego. Nie możemy go jednak żądać. Musimy pogodzić się z myślą, że kogoś zbyt mocno zraniliśmy, aby mógł nam wybaczyć.