Dawanie rozwiązań
Dawanie rozwiązań jest typowym przykładem asymetryczności w relacjach rodzinnych. Mamy z nim do czynienia na przykład wtedy, gdy ojciec rodziny przyjmuje w niej rolę wszechmocnego władcy lub matka w rozmowie z dzieckiem nie bierze pod uwagę jego zdania. Najbardziej charakterystycznymi zachowaniami zakłócającymi komunikację rodzinną są w tym obszarze: rozkazywanie, grożenie, stawianie zbyt wielu lub niewłaściwych pytań, moralizowanie czy też doradzanie. To ostatnie nie musi być niebezpieczne dla harmonii życia rodzinnego, jeśli nie towarzyszy mu przekonanie “doradzającego” o słuszności jedynie własnej racji.
Unikanie udziału w troskach drugiego człowieka
Ostatnią kategorią są zachowania świadczące o tym, że nie współuczestniczy się w przeżyciach drugiej osoby. Typowym przykładem takiej reakcji jest odwracanie uwagi od tego, co mówi nasz partner czy dziecko. Innym charakterystycznym działaniem jest nazbyt logiczne argumentowanie w momentach, gdy górę biorą emocje i istnieje potrzeba raczej przytulenia, niż omawiania spraw “na gorąco”. Jeszcze innym – uspokajanie drugiej osoby, jednak bez angażowania w to własnych emocji.
Jak usprawnić komunikację w rodzinie?
Zaznaczyć należy, iż prawdopodobnie wielu z nas okazjonalnie stosuje niektóre z powyższych barier, co na ogół nie przynosi znacznej szkody. Dopiero nawykowe stosowanie jednej lub kilku z nich staje się niebezpieczne dla rodzinnej komunikacji. Ważne jest, aby tworzeniu prawidłowej komunikacji w rodzinie towarzyszyło nadawanie jej bardziej interpersonalnego charakteru (więcej słuchamy, mniej mówimy) oraz kształtowanie dobrych nawyków, takich jak otwarte (lecz nie nachalne) wyrażanie siebie czy też aktywne, empatyczne słuchanie drugiej osoby.