Burza jest niezwykłym zjawiskiem atmosferycznym. Zdarza się dość rzadko, zaskakując gwałtownością i malowniczością. Od zawsze była otaczana szczególną czcią i budziła lęk. Czy boisz się burzy?
Od zarania dziejów burza była utożsamiana z bogami i ich gniewem. Piorun był orężem najpotężniejszych bóstw – Zeusa, Jowisza, Thora, Seta. W mitologii słowiańskiej błyskawicą władał Perun, najpotężniejsze bóstwo naszych ziem.
Czemu właśnie burza była szczególnym obiektem kultu? Być może dlatego, że towarzyszące jej efekty wizualne i akustyczne wywołują pierwotny lęk. Nagły błysk i potężny hałas naturalnie pobudzają organizm do produkcji adrenaliny, przyspieszają akcję serca, napinają wszystkie mięśnie ciała. Boimy się, choć wiemy, że nic złego się nam nie przytrafi.
Burza działa jak najlepszy film grozy – wiemy, że za moment się coś zdarzy, światło błyskawicy prawie zawsze zwiastuje nadejście gromu. I choć dawne wierzenia już odeszły, strach przed burzą pozostał.
W Polsce aż do dziś utrzymało się zabobonne przekonanie,że podczas burzy należy zapalić w oknie świecę gromniczną, a otwieranie okien “kusi” pioruny kuliste do pomieszczeń. Ludzie robią znak krzyża, kiedy widzą błyskawice. Uderzenie pioruna traktowane jest jako kara boska za przewinienia, a przy drzewach, które trafił piorun często zapalane są znicze.
Paniczny lęk przed burzą to astrafobia od greckiego astrape, czyli piorun. Może przybrać ładogniejsze formy, ale również gwałtowne, które są niebezpieczne dla zdrowia osoby cierpiącej.