pani-wpatrzona-w-lustro

Dla wielu z nas Dysmorfobia, czyli lęk przed brzydotą może kojarzyć się banalnie lub wręcz śmiesznie. Okazuje się jednak że jest to bardzo poważne zaburzenie psychiczne, które może prowadzić do skupiania się na wyimaginowanych problemach związanych z wyglądem naszego ciała lub twarzy. Dzisiaj skupimy się na tym jak rozpoznać tę właśnie chorobę wśród bliskich nam osób oraz jak im w takiej sytuacji pomóc.

Dysmorfobia – co to jest?

Dysmorfobia jest zaburzeniem hipochondrycznym, które objawia się nieustającym trwaniu w przekonani, że w naszym wyglądzie możemy znaleźć niezliczoną ilość defektów. Osoby chore całą swoją uwagę skupiają na wyolbrzymionym problemie, często jest tak, że nawet jeśli borykamy się z określonym defektem, to jest on na tyle niezauważalny przez resztę społeczeństwa, że w ogóle nie powinien on mieć większego wpływu na nasze życie. Niestety dysmorfobii towarzyszą często również inne zaburzenia lękowe oraz depresja, osoby, które się z nią borykają często potrzebują pomocy specjalistów, do których wcale nie należą kosmetyczka czy chirurg plastyk, a jedynie psycholog lub psychoterapeuta.

Przyczyny występowania choroby

Do powstania Dysmorfobii przyczyniają się  uwarunkowania kulturowe, psychologiczne oraz biologiczne osoby zmagającej się z tym schorzeniem. Mogą one być spowodowane występowaniem w przeszłości, np. w czasach dzieciństwa, zaburzeń w sferze fizycznej lub emocjonalnej. Ponadto innym czynnikiem, który może negatywnie wpływać na psychikę osoby chorej jest kreowany w mediach kult piękna oraz idealnej sylwetki, któremu komukolwiek trudno jest dorównać.

Jak rozpoznać chorobę?

Osoby zmagające się z tym problemem możemy podzielić na dwie kategorie, do pierwszej zaliczyć możemy chorych nieustająco przeglądających się w lustrze, natomiast do drugiej osoby, które nie są w stanie znieść swojego odbicia. Najczęściej występujące defekty dotyczą występowania zmian trądzikowych, blizn, zmarszczek, proporcji w budowie ciała i twarzy, zmian naczyniowych, nadmiernego owłosienia lub nadmiernego bladnięcia skóry. Choroba ta bardzo negatywnie wpływa na życie osób, które się z nią zmagają,  rzadko wychodzą one z domu, czasami nawet porzucają szkołę, studia lub pracę.

Przebieg leczenia

Leczenie dysmorfobii polega w głównej mierze na połączeniu leczenia farmakologicznego z psychoterapią, czasami leczy się te schorzenie nawet antydepresantami. Podczas terapii specjalista stara się pomóc choremu zrozumieć błędność jego myśli oraz wpajanych od lat przekonań.