Dlaczego osoby wysoko wrażliwe nie proszą o pomoc
Priscilla Du Preez z Unsplash

Wysoka wrażliwość sensoryczna to cecha układu nerwowego, która wpływa na jego funkcjonowanie i różne aspekty naszego życia. W praktyce oznacza większe wyczulenie na bodźce zewnętrzne i wewnętrzne. Osoby wysoko wrażliwe mają też silniej rozwiniętą empatię. W naszym artykule zdradzamy, dlaczego osoby wysoko wrażliwe nie proszą o pomoc.

Spis treści:

  1. Dlaczego osoby wysoko wrażliwe stawiają na samodzielne znalezienie rozwiązania?
  2. Wysoko rozwinięta empatia a niechęć do zawracania innym głowy swoimi sprawami
  3. Dlaczego proszenie o pomoc generuje poczucie winy?
  4. Dlaczego osoby wysoko wrażliwe nie proszą o pomoc? Oceń uciążliwość swojej prośby
  5. Odmowa a strach przed odrzuceniem

Dlaczego osoby wysoko wrażliwe stawiają na samodzielne znalezienie rozwiązania?

Osoby wysoko wrażliwe nie lubią prosić innych o pomoc. Jeśli tylko istnieje taka możliwość, dane zadanie starają się wykonać samodzielnie. Nawet gdy coś budzi ich wątpliwości, w trakcie swojej pracy natrafią na ścianę, to najpierw szukają informacji czy tutoriali w internecie. Wychodzą bowiem z założenia, że nie należy innym zaprzątać głowy swoimi sprawami. Dopiero gdy samodzielne szukanie rozwiązania kończy się fiaskiem, proszą o pomoc, odczuwając przy tym ogromne wyrzuty sumienia. Dlaczego tak się dzieje?

Wysoko rozwinięta empatia a niechęć do zawracania innym głowy swoimi sprawami

Wysoka wrażliwość sensoryczna może jednocześnie stanowić dar, ale też przekleństwo. Osoby nią obdarzone często bardzo długo zastanawiają się, czy naprawdę muszą poprosić kogoś o pomoc. Szukają alternatywnych rozwiązań, które pozwoliłyby im wybrnąć z sytuacji. Np. po aktualizacji systemu Android ich smartfon usunął wszystkie aplikacje i uniemożliwił ich ponowne wgranie. Osoba wrażliwa nie poprosi od razu o pomoc. Zastanowi się, jak wybrnąć z sytuacji i gdy stwierdzi, że na Instagram może zalogować się poprzez wyszukiwarkę Chrome, całkowicie ją to zadowala. Wprawdzie Instagram na wyszukiwarce ma mniej opcji i nieco gorzej działa, ale jej to w zupełności wystarcza. Nie chciałaby nikogo kłopotać swoimi sprawami.

Dlaczego proszenie o pomoc generuje poczucie winy?

Dlaczego osoby wysoko wrażliwe nie proszą o pomoc? Zazwyczaj, gdy przychodzi im to zrobić, odczuwają ogromne wyrzuty sumienia. Same stawiają się na miejscu drugiej osoby i postrzegają jej sytuację przez własny pryzmat. Wysoka wrażliwość układu nerwowego idzie w parze z silnie rozwiniętą empatią. W praktyce oznacza to, iż zdajemy sobie sprawę, jak duże trudności przysparza odmowa. Prośba o pomoc jawi nam się jako stawianie drugiego człowieka w niezwykle niekomfortowym położeniu. Tymczasem nie każda prośba jest na tyle kłopotliwa, by musiała się spotkać z odmową. Np. gdy chcesz się z kimś zamienić miejscem w pociągu, wolisz siedzieć bliżej przejścia niż pod oknem, masz spore szanse na sukces. Wielu osobom nie przeszkadza tak bardzo lokalizacja i nie stanowi ona dla nich żadnego problemu. Poza tym większość ludzi ma przeciętną wrażliwość, dlatego odmowa przychodzi im łatwiej niż wrażliwcom.

Dlaczego osoby wysoko wrażliwe nie proszą o pomoc? Oceń uciążliwość swojej prośby

Bardzo często nie zwracamy się z prośbą o pomoc, której wyraźnie potrzebujemy. Robimy to, bo nie chcemy nikogo wykorzystać czy zmusić do działania wbrew sobie. Warto się jednak zastanowić, na ile nasza prośba jest uciążliwa. Jeśli pytamy się koleżanki o namiar na dobrego fryzjera, to nie obciążamy jej zanadto. Jeśli zna takowego, poda nam adres, nazwę salonu i numer telefonu.  Natomiast prośba o opiekę nad dziećmi jest już bardziej wymagająca. Nie każdy może mieć do nich cierpliwość, może mu też brakować czasu. Trzeba się liczyć z odmową, ale nie należy jej brać do siebie. Fakt, że koleżanka nie zajmie się twoim synem, nie znaczy, że cię nie lubi i nie możesz na nią liczyć. Może od hałasu, jaki wydają dzieci, zwyczajnie boli ją głowa? Może nie umie się z nimi bawić, bo nigdy nie miała rodzeństwa?

Odmowa a strach przed odrzuceniem

Osoby wysoko wrażliwe często prośbę o pomoc traktują zbyt emocjonalnie. Kieruje nimi bowiem strach przed odrzuceniem. Tymczasem warto zrozumieć, że odmowa jest naturalnie wpisana w relacje międzyludzkie. Każdy ma prawo nie wyrazić na coś zgody, co jednak nie powinno rzutować na dotychczasową znajomość. Pomagajmy wtedy, kiedy naprawdę możemy, nie zmuszajmy się do tego i nie działajmy wbrew własnym interesom. Tylko wtedy stworzymy wartościowe relacje z innymi ludźmi.